Αναδύστε την πνευματική σας ταυτότητα

.......................................................................

ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΣΥΓΧΩΡΗΣΩ ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΧΑΣΩ;

Ναι είναι, αλλά χρειάζεται να συμβεί αντίστροφα.
Πρώτα πρέπει να ξεχάσετε. Μετά η συγχώρηση σας μπορεί να είναι πραγματική.

Δεν θα μπορείτε ποτέ πραγματικά να συγχωρήσετε ένα γεγονός ή μια κατάσταση,
εάν η καρδιά σας ή το κεφάλι σας εξακολουθεί να το κρατάει.

Πρέπει να μπορείτε να το αφήσετε.

Πρέπει να μπορείτε πραγματικά να ξεχάσετε τη σκηνή,
σε τέτοιο βαθμό σαν να μη συνέβη τίποτε ποτέ
και να μη γνωρίζετε τίποτε για αυτό.

Ι. ΝΑ ΘΥΜΑΣΤΕ

Ο τρόπος για να ξεχάσετε σε τέτοιο βαθμό είναι περισσότερο θέμα του να θυμάστε
και λιγότερο του να ξεχνάτε...

Χρειάζεται να θυμόμαστε κάτι εντελώς διαφορετικό,
δηλαδή τη σημασία εκείνου του γεγονότος στη ζωή μας, τώρα.

Αυτή είναι η προσπάθεια που πρέπει να κάνετε όταν μια σκηνή που επιθυμείτε
να ξεχάσετε έρχεται μπροστά σας.
Πέστε σ' αυτήν, ξανά και ξανά, "Εντάξει, αλλά τι σχέση έχει αυτό με εμένα,
εδώ και τώρα;"

ΙΙ. ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΜΑΣ

Στην πραγματικότητα δεν μου αρέσει να χρησιμοποιώ τη λέξη 'ξεχνώ'.
Η διαδικασία του να προσπαθείς να ξεχάσεις κάτι από μόνη της
θα συνεχίζει να σου θυμίζει αυτό που θέλεις να ξεχάσεις.

Γιατί θα ήθελες να κάνεις αυτό στον εαυτό σου;

Υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα που είναι καθήκον μας να θυμόμαστε,
όπως η αξιοπρέπεια μας και η θεϊκότητα, για να μην αναφέρουμε εκείνη των άλλων.
"Το να ξεχνάς" δεν είναι το πρόβλημα.
"Το να ξεχνάς" δεν είναι το καθήκον σου.

"Το να θυμάσαι" είναι.


Μετάφραση από: Wings of Soul. The world and Wisdom of Dadi Janki