15.11.13

Στοχασμοί


Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ ΤΩΝ ΔΙΚΩΝ ΜΟΥ "ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ"



Μερικές φορές, όταν τα πράγματα πάνε στραβά στη ζωή, αν εκείνη τη στιγμή μπορώ να κάνω ένα βήμα πίσω και να δω την κατάσταση ως παρατηρητής, θα παρατηρήσω ότι τα ίδια πράγματα συνεχίζουν να συμβαίνουν ξανά και ξανά. Αυτές οι επαναλήψεις των ίδιων δραμάτων στη ζωή μου θα πρέπει να ηχούν σαν ένα προειδοποιητικό καμπανάκι για μένα.

Τι ή ποιος είναι ο κοινός παρονομαστής; Είναι οι άλλοι άνθρωποι; Είναι πάντα τα ίδια γεγονότα; Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, υπάρχουν διαφορετικά πρόσωπα, τόπος, χρόνος, επιρροές και προκλήσεις. Έχετε παρατηρήσει ποιος είναι αυτός που είναι πάντα εκεί όταν τα πράγματα πάνε στραβά; Λοιπόν, ας το παραδεχτούμε, «Ναι, εγώ είμαι!». Με το να γνωρίζω αυτή την πραγματικότητα μπορώ να αρχίσω να κάνω θετικές αλλαγές στη ζωή μου.

Οι άλλοι άνθρωποι δεν είναι υπεύθυνοι για τον τρόπο σκέψης μου, τα συναισθήματα και την εμπειρία της ζωής. Όταν παίρνω αποκλειστική ευθύνη γι' αυτό, αρχίζω να παίρνω την εξουσία πίσω στα χέρια μου. Όσο πιο γρήγορα συνειδητοποιώ αυτό, τόσο πιο γρήγορα μπορώ να σταματήσω να δίνω τη δύναμη μου μακριά στο πρόσωπο ή στην κατάσταση που συνεχίζω να κατηγορώ ότι παίρνει μακριά την ευτυχία μου.

Φυσικά, είναι πολύ εύκολο να κατηγορούμε τους άλλους – αυτή είναι η τεμπέλικη διέξοδος. Γιατί αν έχω κάποιον να κατηγορήσω, τότε δεν χρειάζεται να βάλω τον εαυτό μου σε τόσο μεγάλη προσπάθεια, καθώς ‘δεν είναι όλο αυτό δικό μου λάθος!’ Αλλά όμως αυτό το είδος της σκέψης με βοηθάει πραγματικά να προχωρήσω μπροστά και να προοδεύσω; Το να αναλάβω την εξουσία και την ευθύνη του εαυτού είναι το κλειδί για την μεταμόρφωση του εαυτού.

Ό, τι δημιουργείται ξεκινάει από μέσα, γι' αυτό πρέπει να είμαι αρκετά ώριμος για να δω τι πρέπει να αλλάξω στο εσωτερικό, και αυτό είναι με το οποίο μπορώ να ξεκινήσω την ενδυνάμωση του εαυτού μου για άλλη μια φορά. Απλά πρέπει να είμαι υπεύθυνος για ολόκληρο τον εαυτό μου, τις σκέψεις μου, τα συναισθήματά μου, τις πράξεις μου, την εμπειρία και τις επιλογές στη ζωή. Αυτή η μετατόπιση της συνείδησης σημαίνει ότι θα είμαι σε θέση να μάθω και να αναπτυχθώ γρήγορα από τα λάθη μου.

Αυτό που συμβαίνει όταν έχω την εξουσία των δικών μου «πραγμάτων» είναι ότι κερδίζω  την ελευθερία και τη δύναμη από αυτά που μαθαίνω στη ζωή. Είναι οι παλιές αντιλήψεις μου που με παγιδεύουν και περιορίζουν τη δική μου εμπειρία της ευτυχίας και της θετικότητας στη ζωή μου. Όλοι επιδιώκουμε την ελευθερία, αλλά έχουμε παρανοήσει την πραγματική φύση της ελευθερίας.

Μερικές φορές το ΕΓΩ δεν μου επιτρέπει να αναγνωρίσω ότι αυτό στο οποίο έχω παγιδευτεί, είναι ένα αυτο-δημιούργητο δίχτυ. Θα πρέπει να συνειδητοποιήσω ότι το ΕΓΩ δεν είναι τέλειο και ότι αγωνίζεται να κρύψει το πρόσωπο της ατέλειας μέσα από το να κατηγορά τους άλλους και τον κόσμο. Η στάση αυτή είναι το νήμα, που με κρατάει σε μια κατάσταση αποδυνάμωσης.

Καθώς αναπτύσσω την ταπεινότητα να γίνομαι ειλικρινής με τον εαυτό μου και τους άλλους, τότε μπορώ να ελευθερώσω τον εαυτό μου από την αυτο-εξαπάτηση και τελικά από το ΕΓΩ. Το να γνωρίζω ότι αυτό που έχω δημιουργήσει μέχρι σήμερα είναι δικό μου, σημαίνει ότι μπορώ επίσης να προχωρήσω για να δημιουργήσω περισσότερα και καλύτερα. Πρέπει να συνειδητοποιήσω ότι είναι ανάγκη να δηλώσω με βεβαιότητα ότι είμαι ένας κύριος δημιουργός - αυτό είναι ένα δυνατό στάδιο στο οποίο μπορώ να επικεντρωθώ.
Ας ρωτώ τον εαυτό μου καθημερινά: «Θα είμαι υπερήφανος αργότερα για αυτό που είμαι έτοιμος να δημιουργήσω τώρα;» 
Αν όχι, τότε μην προχωράτε και πατήστε διαγραφή! 
Υπάρχει η Πρακτική SOS
  • Σταματήστε (Stop), 
  • Παρατηρήστε (Observe) και 
  • Αλλάξτε κατεύθυνση (Steer). 

Aς δημιουργήσω τα «πράγματα» που θα είμαι στην ευχάριστη θέση να τα κατέχω!


Ήρθε η ώρα ... να κατέχω τα δικά μου «πράγματα». Να βλέπω κάθε νέα κατάσταση ως πρόκληση από την οποία μπορώ να αναπτυχθώ αντί να συρρικνώνομαι. Όταν δέχομαι τα λάθη μου στη ζωή, και αναλαμβάνω την εξουσία των «πραγμάτων» μου τότε μπορώ να γίνω ένα αυτο-εξουσιαζόμενο ον έτοιμο να αγκαλιάσει μια ζωή ειρήνης, αρμονίας και ευτυχίας. Αλλά φυσικά αυτή είναι δική μου επιλογή.







No comments:

Post a Comment