Eσωτερική ομορφιά

.................................................................................

ΑΡΕΤΕΣ

.....................................................................................................

ΑΝΑΛΑΦΡΟΤΗΤΑ

Η αναλαφρότητα είναι σαν να χτυπάς μια πηγή νερού. 

Είναι περισσότερο ένα ξαφνικό ξέσπασμα έξω από την ξηρότητα των συνηθισμένων σου αντιδράσεων καθώς ξεκινάς να εκφράζεσαι από μέσα, παρά απλά η ανταπόκριση σε αυτά που βλέπεις έξω. Συνήθως συμβαίνει όταν σε κατακλύζει μια αρετή που δεν έχει καταστραφεί ή δεν έχει αδυνατίσει από το χρόνο, κάτι πολύ παλιό και έμφυτο μέσα σου που έχει επιζήσει. Οι περισσότερες ιδιότητες και τα ταλέντα αναπτύσσονται μέσα από τη χρήση, είναι όμως κατά κάποιον τρόπο ‘αδύναμα’ και αλλαγμένα. Η αναλαφρότητα αγγίζει αυτό που σε κάνει μοναδικό επειδή αυτό δεν έχει ποτέ αλλάξει.

Τι συμβαίνει μετά; Γέλιο. Το γέλιο παφλάζει προς τα έξω στη ζωή σου. Μπορεί να είναι το γεγονός ότι έχεις αγγίξει την ευγένεια, την αιώνια, αμετάβλητη ευγένεια, αλλά η πηγή  μοιάζει πάντα να βγαίνει προς τα έξω με γέλια. Και η γοητεία και η χαρά του γέλιου προστατεύουν την ευγένεια που έχεις βρει. Επειδή κάποιος που γελάει αγγίζει τον καθένα, αλλά δεν μπορεί να αγγιχθεί.

Και καθώς δυναμώνει το γέλιο, δύο πράγματα συμβαίνουν. Πρώτα έρχεται η τάση να αγγίξεις την αρετή στους άλλους, διότι η αθωότητα αγγίζει το μέρος εκείνο στους ανθρώπους που η κοινωνία τους διδάσκει να κρύβουν. Δεύτερον η ιδιότητα μεγαλώνει εσωτερικά. Η πηγή γίνεται ένα ποτάμι και αρχίζει να ρέει μέσα από τη ζωή με έναν πιο ανοιχτό και δυνατό τρόπο. 

Έτσι από μια βαθιά μυστική ανακάλυψη, γίνεται ένα μέρος της ζωής σου. Όχι μόνο αυτό, αλλά γίνεται ένα απόθεμα και για τους άλλους. Μπορείς απλά να καθίσεις δίπλα σε ένα ποτάμι και χωρίς να κάνεις τίποτε, να έρθεις σε επαφή με το πως ακριβώς είσαι και που πηγαίνεις. Ίσως αυτό εννοούσαν και οι γραφές όταν ανέφεραν την ιστορία του Sidhartha.

   Μετάφραση από: Church Anthea (1994). Inner Beauty. Australia: Εternity Ink