19.4.14

Διαλογισμός

ΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΗΣ 


(συνέχεια...)

Κατανοώντας τον πνευματικό εαυτό

Η ακόλουθη ιστορία δείχνει μια ενδιαφέρουσα οπτική στο πως μπορεί κάποιος να δει τα πράγματα.

Δύο οπαδοί ενός ηλικιωμένου δασκάλου διαφωνούσαν σχετικά με το αληθινό μονοπάτι προς τον Θεό. Ο ένας είπε ότι το μονοπάτι ήταν χτισμένο πάνω στην προσπάθεια και στην ενεργητικότητα και ότι ήταν αναγκαίο να δώσεις ολοκληρωτικά τον εαυτό σου στο Θεό, ακολουθώντας τους νόμους με ακρίβεια. Ο δεύτερος οπαδός διαφωνούσε λέγοντας ότι το αληθινό μονοπάτι προς το Θεό δεν βασίζεται στην προσπάθεια, αυτό είναι εγωισμός, αλλά στο να προσφέρεις τον εαυτό σου πλήρως στον Θεό, όντας ανοικτός στην έμπνευση και στη χάρη.
Καθώς δεν μπορούσαν να συμφωνήσουν, αποφάσισαν να πάνε στον δάσκαλο τους. Αυτός άκουσε τον πρώτο οπαδό που επαινούσε το μονοπάτι της προσπάθειας και ο οποίος ρώτησε, «Είναι αυτό το αληθινό μονοπάτι;» Ο ηλικιωμένος δάσκαλος σταμάτησε, σκέφτηκε για ένα λεπτό και απάντησε, «Είσαι απόλυτα σωστός!» Ακούγοντας αυτό ο δεύτερος οπαδός αναστατώθηκε, λέγοντας, «Σίγουρα το αληθινό μονοπάτι είναι βασισμένο στην παράδοση, έμπνευση και αγάπη!» Ο ηλικιωμένος δάσκαλος σταμάτησε, σκέφτηκε για ένα λεπτό και απάντησε, «Είσαι κι εσύ απόλυτα σωστός!» Τότε ένας τρίτος οπαδός που ήταν εκεί είπε «Αλλά κύριε, δεν μπορεί και οι δύο να είναι σωστοί!» και ο δάσκαλος χαμογέλασε και είπε, «Κι εσύ είσαι επίσης σωστός!»
CHASSID

Αυτή είναι μια υπέροχη ιστορία που μας διδάσκει ότι ο καθένας από εμάς βλέπει την πραγματικότητα από μια πολύ προσωπική οπτική, βασισμένη στο δικό του κομμάτι προσωπικής σοφίας και μοναδικής εμπειρίας. Και ότι αυτό που όλοι μπορούμε να κάνουμε και θα έπρεπε να κάνουμε για τους άλλους είναι να προσφέρουμε στήριξη όταν χρειάζεται και να διατηρούμε στην καρδιά μας καλές ευχές και αγνά αισθήματα για την επιτυχία του πνευματικού τους ταξιδιού, κάτι που μας επιτρέπει στη συνέχεια να συγκεντρωθούμε στο τι εμείς έχουμε να κάνουμε για τις ανάγκες της δικής μας ζωής.

Ασφαλώς υπάρχουν κάποιες φορές που βαδίζουμε προς το μέσον μιας διαφωνίας ή διαμάχης, και με τόσο πολύ συναισθηματικό βάρος να κινείται τριγύρω, είναι εύκολο να κολλήσουμε και να βυθιστούμε και να εμπλακούμε σε όλο αυτό το συναίσθημα. Ωστόσο, με τον νου μας επανα-προγραμματισμένο με πνευματική επίγνωση, δεν χρειάζεται άλλο πια να ζούμε στην άκρη αυτού του γκρεμού. Γεμάτοι με ηρεμία, αποστασιοποίηση και διαύγεια, μπορούμε να αποκτήσουμε επίγνωση των πραγμάτων πριν μας κτυπήσουν και μας σύρουν στη δική τους αναταραχή. Από αυτή τη δυνατή πλεονεκτική θέση του πνευματικού παρατηρητή γίνεται πολύ πιο εύκολο να είσαι αντικειμενικός και ανεπηρέαστος από οτιδήποτε συμβαίνει.

Η κατάσταση μας της συνειδητότητας ψυχής μας κάνει ικανούς να σχετιστούμε με έναν τελείως απεριόριστο τρόπο με την καθολική αλήθεια του καθένα, κι έτσι μπορούμε να σχετιστούμε με έναν μεγαλύτερο βαθμό θετικής προσοχής, συνεργασίας και στήριξης.
Ας προετοιμαστούμε τώρα και ας ενδυναμώσουμε την επίγνωση μας,  έτοιμοι για να έρθουμε σε επαφή με τους άλλους.

Διαλογισμός
Αποσύρομαι στον εσωτερικό μου χώρο,
στο επίκεντρο μου,
στο κάθισμα της αληθινής μου ύπαρξης.
Έχοντας επίγνωση της πνευματικής μου πραγματικότητας της αγνής ψυχής
αισθάνομαι φωτεινός και ελεύθερος και ήρεμος.
Καθώς έχω πολλά θέματα και προβλήματα να κατανοήσω και να επιλύσω,
γνωρίζω ότι μόνο εγώ μπορώ αληθινά να εκτιμήσω
τα συναισθήματα μου σχετικά με το που θέλω να πάω και τι χρειάζεται να κάνω.
Με τον ίδιο τρόπο,
τώρα έχω μεγαλύτερη κατανόηση, εκείνων που βρίσκονται γύρω μου,
των συντρόφων μου που είναι κι αυτοί ηθοποιοί,
που κι εκείνοι βρίσκονται  στο ίδιο ταξίδι της αυτο –ανακάλυψης,
που κι εκείνοι επίσης έχουν να αντιμετωπίσουν επιπλοκές και καταστάσεις,
όπως έχω κ ι εγώ.
Είναι πιθανό, να έχουν να αντιμετωπίσουν τα ίδια ακριβώς θέματα που αντιμετωπίζω κι εγώ αυτή τη στιγμή.
Έτσι με αυτήν την κατανόηση,
με υπομονή, ανεκτικότητα και ευσπλαχνία,
Βλέπω και εκτιμώ τις αρετές και ιδιαιτερότητες τους.
τους βλέπω σαν αδέλφια μου, φίλους και συνταξιδιώτες,
που περπατάνε στο ίδιο μονοπάτι,
προσπαθώντας με τον δικό τους τρόπο,
κάνοντας το καλύτερο που μπορούν για να πετύχουν τους στόχους τους,
τα όνειρα τους.
Αφήνω να φύγει όλη η κρίση και η κριτική,
τους δίνω σεβασμό και χώρο,
χώρο να είναι ο εαυτός τους,
να εκφράσουν τον εαυτό τους.
Δεν έχω καμία επιθυμία να παίξω το δικό τους ρόλο,
ή να παρέμβω στο ρόλο τους.
Κάθομαι πίσω,
ακούω προσεκτικά και στοχάζομαι σε αυτό που έχουν να πούν,
τι επιθυμούν να πετύχουν.
Από την κατάσταση μου της αγάπης,
τους δίνω
τη συνεργασία μου,
τη στήριξη μου
και τις ευχές μου.





Χρησιμοποιώντας τέτοιες σκέψεις, αρχίζουμε να χτίζουμε μια πολύ θετική και γεμάτη αγάπη στάση, και ως αποτέλεσμα, αρχίζουμε επίσης να βλέπουμε τους άλλους με εκείνο το ίδιο φως.




Μετάφραση από: Ryan J., (2006). Meditation. The 13 pathways to happiness.U.K: O Books



No comments:

Post a Comment