Στοχασμοί

ΕΙΣΑΙ ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΟΣ!

Για να συνειδητοποιήσεις την αξία ενός λεπτού,

ρώτησε το άτομο που έχασε το τραίνο.

Για να συνειδητοποιήσεις την αξία ενός δευτερολέπτου,

ρώτησε το άτομο που μόλις απέφυγε ένα ατύχημα.

Για να συνειδητοποιήσεις την αξία ενός χιλιοστού του δευτερολέπτου,

ρώτησε το άτομο που κέρδισε ένα ασημένιο μετάλλιο

στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Έχετε πάει ποτέ για κάμπινγκ χωρίς ένα σπίρτο; Είναι ατυχές το γεγονός ότι μερικές φορές φαίνεται να αναγνωρίζουμε την αξία από κάτι μόνο όταν δεν είναι εκεί.

Συνειδητοποιούμε την αξία του σώματός μας; Θα πουλούσε οποιοσδήποτε από μας το ένα του χέρι ή πόδι για μερικά εκατομμύρια δολάρια; Ή τα μάτια μας για ένα δισεκατομμύριο δολάρια; Μάλλον όχι! Στο πλαίσιο αυτό, το σώμα που έχουμε είναι πραγματικά ανεκτίμητο και είμαστε δισεκατομμυριούχοι! Ωστόσο, εμείς αντιλαμβανόμαστε πραγματικά την αξία του σώματος μόνο όταν αυτό αρχίζει να καταρρέει και δεν μπορούμε να κάνουμε τα πράγματα που συνηθίζαμε να κάνουμε: τότε μεταννοούμε γιατί δεν το φροντίσαμε πιο προσεκτικά.

Ίσως δίνουμε αξία στον χρόνο όταν οι αγαπημένοι μας έχουν φύγει μακριά και μετανιώνουμε που δεν περάσαμε περισσότερο χρόνο μαζί τους. Αυτό οδηγεί επίσης σε μια άλλη συνειδητοποίηση ότι δεν έχει σημασία πόσο σκληρά δουλεύουμε για να κερδίσουμε χρήματα, τα χρήματα δεν μπορούν να αντικαταστήσουν τους ανθρώπους και το χρόνο ή τις πολύτιμες στιγμές που περάσαμε μαζί τους.

Τις περισσότερες φορές δεν εκτιμούμε κάποιον απλά γιατί είναι εκεί, παρών στη ζωή μας. Ψάχνουμε την απόδειξη της αξίας του και στη συνέχεια ζυγίζουμε στον νου μας πόσο πολύ από την αγάπη, τον σεβασμό και την προσοχή μας αξίζει. Και όταν δεν βλέπουμε αυτά  τα στοιχεία, μπορούμε να τον απορρίψουμε τόσο εύκολα όσο τα σκουπίδια μας.

Φαίνεται ότι μας λείπουν οι άνθρωποι όταν δεν υπάρχουν και τους αγνοούμε όταν υπάρχουν. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτό οδήγησε στην λαϊκή έκφραση «Η απουσία κάνει την καρδιά να μεγαλώσει τρυφερά».

Όπως μερικοί άνθρωποι που έχουν αντίκες ανεκτίμητης αρχαιολογικής αξίας στη σοφίτα τους, αλλά τις θεωρούν ότι είναι ένας σωρός από παλιά σκουπίδια, δεν μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε την αξία από κάτι ή κάποιον, εκτός αν έχουμε ένα μάτι γεμάτο εκτίμηση. Χρειαζόμαστε τη διάκριση, τη σοφία και την ικανότητα να διακρίνουμε την αλήθεια κάτω από την επιφάνεια.

Είναι μόνο ένας βοτανολόγος που μπορεί να εκτιμήσει πραγματικά τα ζιζάνια και τους θάμνους που αναπτύσσονται στην πίσω αυλή μας γιατί μόνο αυτός θα αναγνωρίσει την πλήρη φαρμακευτική ή θεραπευτική τους ιδιότητα. Οποιοσδήποτε άλλος θα μπορούσε να τα ξεριζώσει από έξω θεωρώντας τα ενοχλητικά. Μια λαμπρή καλλιτέχνης μπορεί να δημιουργήσει ένα πολύτιμο έργο τέχνης από τα πράγματα που άλλοι άνθρωποι θα θεωρούσαν σκουπίδια που πρέπει να πεταχτούν.

Στην πραγματικότητα η αξία των ταπεινών σπίρτων παραμένει σταθερή αλλά μας φαίνεται σαν ένα ασήμαντο στοιχείο που δεν αξίζει σεβασμό, έως ότου η απουσία τους κάνει τη ζωή μας δύσκολη. Στη συνέχεια, γίνεται το πιο σημαντικό πράγμα που έχουμε δει ποτέ! Κατά τον ίδιο τρόπο, η αξία των άλλων είναι πάντα εκεί. Μπορεί να έχουν πολλές ιδιότητες και αρετές αλλά έχουμε την τάση να επιλέγουμε ό,τι βλέπουμε στους άλλους σύμφωνα με την κατάσταση και τη σχέση μας μαζί τους. Μερικές φορές θα δούμε μάλλον τα ελαττώματα τους παρά τις ιδιότητές τους ... αλλά αυτό μπορεί να αλλάξει όταν διαπιστώσουμε ότι τους χρειαζόμαστε πραγματικά!

Είναι μόνο όταν αναγνωρίζω βαθιά μέσα μου ότι κάθε ανθρώπινο ον και κάθε πλάσμα έχει αξία και η αξία του υπάρχει ανεξάρτητα από την ανάγκη μου που μπορώ να αρχίσω να του δίνω τον δέοντα σεβασμό και να εκτιμήσω την παρουσία του.

Δεν εκτιμούμε τους ανθρώπους και τα πράγματα γιατί δεν έχουμε δώσει χρόνο για να τα εκτιμήσουμε. Τα πάντα στον κόσμο είναι να εξυπηρετούν κάποιο σκοπό και να προσφέρουν τον εαυτό τους προς όφελος μας. Δεν υπάρχει τίποτα χωρίς σκοπό. Είναι απλά ότι δεν έχουμε δώσει το χρόνο ή δεν έχουμε κάνει την προσπάθεια να παρατηρήσουμε την αξία τους, ή να τα χρησιμοποιήσουμε με καλύτερο τρόπο.

Ίσως είναι το βλέμμα μας που είναι λίγο θολό και δεν είμαστε σε θέση να δούμε ξεκάθαρα. Οι ανάγκες μας και τα θέλω μας έχουν κυριεύσει τις αισθήσεις μας. Το εγώ μας μπαίνει στη μέση και σαν την κακιά βασίλισσα στη Χιονάτη και στους Επτά Νάνους, μπορούμε να δούμε μόνο τη δική μας ομορφιά και όχι την ομορφιά από οτιδήποτε άλλο ή οποιονδήποτε άλλον.

Έτσι, πριν κρίνουμε, είναι καλύτερα να έχουμε λίγη περιέργεια για να καταλάβουμε την αξία του άλλου πριν να τον διαγράψουμε. Άραγε δεν μπορούμε να εκτιμούμε τους πάντες και τα πάντα μόνο και μόνο επειδή είναι, επειδή υπάρχουν και αξίζουν τη αγάπη και τον σεβασμό απλά επειδή είναι μέρος της θαυμάσιος ανθρώπινης οικογένειας μας; Αν το κάναμε αυτό η ζωή μας δεν θα γινόταν ακόμη πιο πολύτιμη;

Ήρθε η ώρα ... να σταματήσουμε να βάζουμε αυθαίρετες τιμές αξίας στους άλλους και να τους δούμε με την πραγματική τους αξία. Ας αναγνωρίσουμε την αξία κάθε λεπτού και κάθε αλληλεπίδρασης και ας αναγνωρίσουμε ότι μερικά πράγματα, όπως ο χρόνος, η υγεία, και η αγάπη, είναι απλά ανεκτίμητα!

 Μετάφραση από: http://arunaladva.org/2015/01/05/you-are-priceless/