Στοχασμοί

ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΟΤΑΝ ΑΝ ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΟΣΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ;

Η αίσθηση του σημαντικού και του επείγοντος μπορεί να ανεβάσει την αδρεναλίνη και να μας δώσει συγκίνηση στη ζωή, αλλά από την άλλη πλευρά, μπορεί επίσης να γίνει αιτία για στρες ή ακόμα και καρδιακή προσβολή! Τι θα συμβεί αν αρχίσουμε να κάνουμε τα 'μεγάλα' πράγματα μικρότερα στο μυαλό μας και αντί να κάνουμε άλματα για να τα πετύχουμε να τους δώσουμε ακριβώς τη σημασία που τους αξίζει; Ίσως τότε θα μπορούσαμε να επιβραδύνουμε και να αρχίσουμε να ζούμε τη ζωή κινούμενοι στην ήρεμη λωρίδα του δρόμου.

Μερικοί άνθρωποι έχουν ακριβώς αυτή τη συνήθεια - να κάνουν τα πάντα τόσο μεγάλα και σημαντικά στον νου τους ώστε δεν υπάρχει υψηλή, μέση ή χαμηλή δραστηριότητα στη λίστα τους. Είναι ΟΛΑ σημαντικά! Eξαιτίας αυτής της μεγάλης απαίτησης καθώς και του τιμήματος που έχει αυτό επάνω τους, ίσως λίγα στην πραγματικότητα καταφέρνουν να ολοκληρωθούν. Αυτοί οι άνθρωποι ζουν σε κατήφεια καθώς παρατηρούν στο τέλος της ημέρας τους ότι το κάθε τι, δηλαδή, 'το κάθε τι σημαντικό', δεν έχει ολοκληρωθεί.

Καθώς παθιαζόμαστε σε κάθε τι που ονομάζουμε ‘σημαντικό’ και αρχίζουμε να του δίνουμε την αμέριστη προσοχή μας, στην πραγματικότητα βάζουμε τον εαυτό μας στη θέση να βιώσει ήττα, απογοήτευση και θλίψη. Γιατί;  Γιατί όταν λέμε ότι κάτι είναι σημαντικό αυτό σημαίνει ότι έχουμε την πρόθεση να δώσουμε όλον τον εαυτό μας σε αυτό, να δώσουμε ό,τι έχουμε.  Στη συνέχεια, βάζουμε ‘όλα τα αυγά μας σε ένα καλάθι’, για να το πω έτσι. Αλλά τι θα γίνει αν πέσει αυτό το καλάθι; Τι θα συμβεί αν τα πράγματα δεν πάνε με τον τρόπο που σχεδιάζουμε; Δημιουργούμε μόνο πόνο για τον εαυτό μας.

Στην πραγματικότητα, τίποτα δεν είναι σημαντικό και όμως τα πάντα είναι σημαντικά! Δεν είναι όλα της ζωής σημαντικά; Δεν είναι σημαντικό να αναπνέουμε και να περπατάμε και να μπορούμε να δούμε; Είναι μόνο αφότου οδηγήσαμε τη ζωή μας στη λωρίδα ταχείας κυκλοφορίας και αυξήσαμε τις επιθυμίες, τους στόχους και τις φιλοδοξίες μας που επαναπροσδιορίσαμε την κατηγορία του 'σημαντικού' και τι σημαίνει σημαντικό - και ως εκ τούτου ότι θα πρέπει να δώσουμε το χρόνο μας, το χρήμα και την ενέργεια μας σε αυτό. Αλλά έχουμε κάνει σωστά;

Τι είναι πραγματικά σημαντικό; Όχι τα δράματα που συμβαίνουν 'εκεί έξω' στη ζωή, αλλά το δράμα που συμβαίνει μέσα μας, στον νου και στην καρδιά μας. Αν δίνουμε σημασία στις σκέψεις στον νου μας, τότε δεν θα πρέπει ποτέ να ανησυχούμε επειδή θα συνειδητοποιήσουμε ότι το εξωτερικό δεν είναι πραγματικά τόσο σημαντικό, όπως πιστεύουμε ότι είναι.

Στην επίγνωση της εσωτερικής μου ύπαρξης, του αληθινού εαυτού μου, συνειδητοποιώ ότι αυτό που συμβαίνει έξω δεν προσθέτει τίποτε παραπάνω σε μένα, στην πραγματική σπουδαιότητα μου ή κατάσταση του μυαλού μου. Είναι αυτό που συμβαίνει στο εσωτερικό που είναι υψίστης σημασίας.

 

Έτσι, τι και αν τίποτα 'εκεί έξω' δεν ήταν πραγματικά τόσο σημαντικό όσο πιστεύαμε; Και το κάθε τι ήταν στο ίδιο επίπεδο με το άλλο; Τότε δεν θα είχαμε προκαταλήψεις και προτιμήσεις και θα ήμασταν πιο χαλαροί σχετικά με το αν κάτι συνέβη ή δεν συνέβη. Όλα είναι εντάξει! Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να κρατηθούμε ανάλαφροι και εύκολα είμαστε σε θέση να ρέουμε με το δράμα της ζωής. Δεν είναι αυτό ένας πολύ πιο ξέγνοιαστος τρόπος ζωής; Όταν σκέφτομαι ότι κάτι είναι τόσο σημαντικό, τότε γίνομαι σοβαρός και σταματώ να διασκεδάζω. Γυρίζω τον διακόπτη στο αριστερό ημισφαίριο του εγκεφάλου που είναι αναλυτικό  αντί να κρατώ τον εαυτό μου με ανάλαφρη καρδιά.

Αν ζούμε σε έναν κόσμο που είναι συνειδητότητα σώματος προκειμένου να ενισχύσουμε τον αυτοσεβασμό μας μπορούμε να σκεφτούμε ότι 'εγώ είμαι πιο σημαντικός από αυτόν ... από αυτό το πράγμα, ή αυτή την κατάσταση'. Αλλά να είστε προσεκτικοί ... αυτό είναι το εγωιστικό ‘εγώ’ που μιλάει. Ωστόσο, το 'εγώ' επικεντρωμένο στον αληθινό αυτοσεβασμό ή στην επίγνωση της εσωτερικής ύπαρξης, αξιολογεί τον εαυτό απλά επειδή ‘Εγώ είμαι’  και όχι γι αυτά που εγώ έχω. Έτσι, με αυτή την έννοια, το να ‘είμαι’ είναι πιο σημαντικό από το  να ‘κάνω’. Τότε αυτόματα θα εκτιμήσω τον εαυτό μου, τον χρόνο μου και άλλους πόρους.

Τι άλλο είναι σημαντικό; Αυτή η στιγμή. Το τώρα. Αυτό είναι το πιο σημαντικό μέρος να είμαι. Μην δίνετε σημασία στο παρελθόν ή το μέλλον, διαφορετικά θα βρείτε τον εαυτό σας να ζει εκεί! Έτσι, αντ 'αυτού, ζείτε τη στιγμή.

  

Την επόμενη φορά που θα διαπιστώσετε ότι δίνετε σημασία σε κάτι, κάντε ένα βήμα πίσω για λίγο και ελέγξτε. Είναι αυτό πραγματικά σημαντικό; Θα μπορούσε να υπάρχει κάτι πιο σημαντικό ή γεμάτο νόημα που θα μπορούσα να κάνω αυτή την πολύτιμη στιγμή; Θα μου δώσει αυτό την ειρήνη και την ευτυχία που ψάχνω στη ζωή;

Τόσο συχνά κραυγάζουμε στον εαυτό μας πως τα πράγματα είναι πολύ σημαντικά και ότι πρέπει να βιαστούμε για την ολοκλήρωσή τους. Έτσι την επόμενη φορά ας  κραυγάσουμε: ΔΕΝ είναι τόσο σημαντικό! Και ακόμα περισσότερο: 'Τι πραγματικά είναι το πιο σημαντικό πράγμα για μένα για να κάνω τώρα;'

Ίσως η απάντηση θα είναι 'Απλά χαλάρωσε και μύρισε τα τριαντάφυλλα!' Μετά άφησε να φύγει οτιδήποτε ήταν ή πάρε την απόφαση να το κάνεις σε εύθετο χρόνο.

Ήρθε η ώρα ... να επανεκτιμήσουμε τι είναι πραγματικά σημαντικό και τι δεν είναι. Ας αφήσουμε το άγχος και ας κρατήσουμε τον εαυτό μας ανάλαφρο, άνετο και ευτυχισμένο. Τώρα, αυτό δεν είναι τόσο σημαντικό;

Μετάφραση από: http://arunaladva.org/2015/02/01/what-if-important-wasnt-so-important/