Ο Διαλογισμός είναι Απαραίτητος (Μέρος 2)

Ο Διαλογισμός είναι Απαραίτητος (Μέρος  2) 

Όπως εξηγήσαμε χθες, συχνά και πολύ εύκολο παρασυρόμαστε από τις τέσσερις βασικές συνήθειες. Έτσι Διαλογισμός δεν είναι μόνο να καθόμαστε σε μια ήσυχη γωνιά και να συνδεόμαστε με τον εαυτό και τον Υπέρτατο, κάποιες φορές στη διάρκεια της ημέρας, αλλά επίσης είναι ο τρόπος να θυμόμαστε ανάλαφρα ότι εμείς όπως και οι άλλοι, είμαστε ψυχές ή πνευματικά όντα ή φυσικά όντα, καθώς γινόμαστε απροσκόλλητοι από την δράση μας και καθώς επίσης είμαστε σε δράση.  Αυτές οι υπενθυμίσεις καθώς δίνονται για μεγάλο χρονικό διάστημα γίνονται φυσικές και μας αποτρέπουν απ το να υποκύπτουμε σ αυτές τις τέσσερις συνήθειες.  Παρακάτω δίνεται ένας βασικός Διαλογισμός, τον οποίο μπορείτε να χρησιμοποιείτε στην διάρκεια της ημέρας:

έχω ένα σώμα αλλά δεν είμαι αυτό το σώμα ...
έχω σκέψεις αλλά δεν είμαι αυτές οι σκέψεις ...
έχω αισθήματα αλλά δεν είμαι αυτά τα αισθήματα ...
έχω στάσεις αλλά δεν είμαι αυτές οι στάσεις ...
έχω συναισθήματα αλλά δεν είμαι αυτά τα συναισθήματα  ...
έχω πεποιθήσεις αλλά δεν είμαι οι πεποιθήσεις ...
κάνω πολλές πράξεις μέσα από τα αισθητήρια όργανα, αλλά δεν είμαι αυτά τα όργανα…I παίζω πολλούς ρόλους αλλά δεν είμαι οι ρόλοι ...
νιώθω χαρά ή λύπη μέσα απ τα αισθητήρια μου όργανα, αλλά δεν είμαι αυτές οι εμπειρίες ...
είμαι μια ψυχή – ένα όν ζωντανής ενέργειας, το οποίο ούτε δημιουργείται ούτε καταστρέφεται και η αρχική και αληθινή μου φύση είναι η γαλήνη, η αγάπη, η χαρά και η δύναμη...