Στοχασμοί

Ο εγωισμός ‘εν δράσει’.

Πολλοί στο χώρο της εργασίας πιστεύουν πως μαζί με τις σακούλες με το μεσημεριανό τους, είναι υποχρεωμένοι να κουβαλούν κι εκείνη την αόρατη αλλά απαραίτητη συντροφιά – τον εγωισμό. Είναι ένας κοινός μύθος ότι κάποιος δεν μπορεί να ευημερήσει, ή ακόμα και να επιβιώσει στον αγώνα της ζωής και της εργασίας σήμερα χωρίς αυτόν. Αλλά μας εξυπηρετεί στ’αλήθεια ο εγωισμός μας;  Ή μήπως είμαστε σκλάβοι του;

Στην πραγματικότητα, ο εγωισμός είναι σταθερά ‘εν δράσει’, είτε βρισκόμαστε στο χώρο της εργασίας είτε όχι. Ο εγωισμός είναι μια πολύ παλιά συντροφιά που έχει ζήσει μαζί μας στη ‘βαλίτσα’ της ψυχής από τη γέννηση μας. Τον κρατάμε από το χέρι για εκείνες τις στιγμές ανασφάλειας και δυσκολίας, όταν ο εαυτός δεν αισθάνεται βέβαιος ή ελεύθερος και χρειάζεται μια έξτρα ώθηση από τον εγωισμό! Αλλά ο «πιστός προστάτης» μας, αντί να μας κρατά ασφαλείς, μας προκαλεί πολύ περισσότερο πόνο παρά καλό.

Ο εγωισμός είναι αιθέριος αλλά τα αποτελέσματα του όχι! Μπορεί να μην παραδεχόμαστε εύκολα ότι έχουμε εγωισμό, αλλά τα παιδιά του εγωισμού εμφανίζονται στη στιγμή και σε πολλές μορφές συμπεριλαμβανομένων: - το να αποφεύγω, να κατηγορώ, να παραπονιέμαι, να ανταγωνίζομαι, να ελέγχω, να διορθώνω, να κρίνω, να υπερασπίζομαι, να αρνούμαι, να επιθυμώ, να μην εγκρίνω, να μη μου αρέσει, να αμφιβάλλω, να ζηλεύω, να διαφεύγω, να διορθώνω (τους άλλους), να είμαι ανυπόμονος, να μου αρέσουν κάποιοι ενώ κάποιοι άλλοι όχι, να ψεύδομαι, να είμαι κτητικός, να προβάλλω, να προστατεύω, να αντιστέκομαι και να ανησυχώ.

Μπορεί να μη μας αρέσει η ίδια μας η συμπεριφορά, μπορεί ακόμα να συνειδητοποιούμε ότι προκαλεί στις σχέσεις μας και σ' εμάς πόνο και τιμωρία, αλλά ο εγωισμός, αυτός ο εχθρός με την κάλυψη ενός φίλου, δεν μας αφήνει εύκολα.

Αφιέρωσε μερικά λεπτά για να βγάλεις τη μάσκα του εγωισμού και στοχάσου. Θα παρατηρήσεις ότι σχεδόν ο καθένας στηρίζεται στον εγωισμό του για να έχει το αίσθημα της αυτοεκτίμησης και της αξίας. Εξωτερικά μοιάζει με έναν αέρα αλαζονείας, κυριαρχίας, επιθετικότητας και υπεροψίας. Εσωτερικά, ο εγωισμός ψιθυρίζει σε μας ότι είμαστε «καλύτεροι από...» ή «μικρότεροι από...» ή ακόμα και κάτι εντελώς άχρηστο, κανένα από τα οποία δεν είναι αλήθεια. Η πρόσοψη κρύβει την αλήθεια ακόμα και από τους εαυτούς μας: ακριβώς όπως το σκοτάδι είναι η απουσία του φωτός, έτσι κι ο εγωισμός είναι η απουσία του αληθινού αυτοσεβασμού.

Κι όμως αν είχαμε το θάρρος να πετάξουμε τη μάσκα και να είμαστε αυτοί που στ’αλήθεια είμαστε, θα μπορούσαμε εύκολα να κάνουμε τον εγωισμό κάτι περιττό.

Όταν κοιτώ βαθύτερα μέσα μου συνειδητοποιώ πως δεν χρειάζεται να ανταγωνίζομαι. Είμαι μοναδικός, ιδιαίτερος και πολύτιμος απλά και μόνο επειδή  είμαι εγώ, κι όχι εξαιτίας κάποιου τίτλου στην πόρτα ή των πτυχίων στον τοίχο ή των τρόπαιων στα ράφια. Όλα αυτά δείχνουν την προσπάθεια και τον ενθουσιασμό μου να πετύχω στη ζωή, κι αυτό είναι υπέροχο, αλλά δεν είμαι σπουδαίος εξαιτίας αυτών. Είμαι σπουδαίος, επειδή αναγνωρίζω πως είμαι μια αιώνια και παντοδύναμη ψυχή με έναν ιδιαίτερο ρόλο να παίξω.

Ένας παχύς μισθός μπορεί να είναι ευπρόσδεκτος, αλλά είναι μια οφθαλμαπάτη που μου προσφέρει μια λανθασμένη αίσθηση ελευθερίας. Η ποιότητα μπορεί να έρθει μόνο από μέσα όταν συνειδητοποιώ ότι είμαι πολύ σπουδαιότερος από το μέγεθος του τραπεζικού μου λογαριασμού.

Μια αλαζονική προσωπικότητα είναι λίγο πολύ σαν μια καρύδα, υπερβολικά σκληρή και όχι πολύ ελκυστική εξωτερικά. 

Τα ροδάκινα είναι περισσότερο δελεαστικά. Το ροδάκινα του κόσμου είναι εκείνοι που ο αυτοσεβασμός τους τους επιτρέπει να παρουσιάζουν ένα πιο απαλό, πιο ευγενικό πρόσωπο στον κόσμο παραμένοντας δυνατοί εσωτερικά. Η εσωτερική τους δύναμη τους επιτρέπει να πετάξουν το πρόσχημα του εγωισμού επειδή γνωρίζουν τη δική τους δύναμη και αξία. Τα ροδάκινα είναι παράδειγμα προς μίμηση: έχουν ταπεινότητα και ειλικρίνεια κι εργάζονται συνεργατικά. Όσο για τις καρύδες – προτιμούν να δείχνουν στον κόσμο πόσο σκληροί είναι, επιβάλλονται περισσότερο με τη βία παρά  με τη συναίνεση, και μπορεί να φέρουν εις πέρας κάποια πράγματα αλλά γενικά δεν είναι αρεστοί.

Χρειάζεται πολύ προσπάθεια για να ανοίξεις μια καρύδα, αλλά με λίγη καλή θέληση και κάποια προσωπική προσπάθεια ακόμα και μια καρύδα μπορεί να γίνει πολύτιμη: όταν το κέλυφος (του εγωισμού) σπάσει και το καλό κυλίσει έξω.

Είναι ώρα...να κάνουμε την αληθινή εργασία του να πετάξουμε τον εγωισμό και να πάμε κουβαλώντας λιγότερα στην εργασία μας! Μόλις σπάσουμε τον εγωισμό αυτόματα θα μπορούμε να λάβουμε μια μεγάλη επιταγή με το μισθό μας! Όχι σε μορφή χαρτιού, αλλά ένα εισόδημα πολυεκατομμύριων ευλογιών, αγάπης και καλών ευχών από την οικογένεια μας, τους φίλους και τους συναδέλφους. Στο φως του αυθεντικού εαυτού – ο εγωισμός αυτόματα διαλύεται.

 ‘It’s Time…’ by Aruna Ladva, BK Publications London