Στοχασμοί

ΕΝΑΣ ΣΙΩΠΗΛΟΣ ΝΟΥΣ

Φοβάστε τη σιωπή ή την καλοδέχεστε; Έχετε παρατηρήσει αν σταθερά χρειάζεστε φλυαρία, μουσική ή τηλεόραση γύρω σας για να αισθάνεστε ασφαλείς και συνδεδεμένοι με κάτι; Μπορείτε να είστε μόνοι με τον εαυτό σας χωρίς να περιβάλλεστε από θόρυβο και δράση, χωρίς να αισθάνεστε πλήξη, μοναξιά ή κατάθλιψη;

Τι θα συνέβαινε αν η σιωπή γινόταν φίλος και σύμμαχός σας - πώς θα ήταν η ζωή σας να είναι διαφορετική; Όταν αρχίζουμε να μαθαίνουμε να έχουμε ειρήνη με τον εαυτό μας και τον κόσμο, τότε η σιωπή δεν είναι απειλητική, άδεια ή χωρίς νόημα, αλλά γίνεται ένας χώρος όπου μπορούμε να θρέψουμε τον εαυτό μας και να τον εμπλουτίσουμε, να τον βοηθήσουμε να αναπτυχθεί και να ανθίσει. Μόλις καταλάβουμε τι πραγματικά είναι η σιωπή, μπορούμε να αρχίσουμε να έχουμε μια σχέση αγάπης με αυτήν και ποτέ ξανά δεν θα φοβόμαστε να είμαστε μόνοι ή σιωπηλοί.

Η βαθιά σιωπή - σε αντίθεση με απλά την απουσία του ήχου - είναι η ουσία της πραγματικής πνευματικότητας. Ο εσωτερικός θόρυβος και η ακαταστασία δεν είναι μόνο μια απόσπαση της προσοχής, αλλά δημιουργεί επίσης μπλοκαρίσματα και εμπόδια που δεν μας επιτρέπουν να αγγίξουμε την ψυχή μας, το πνεύμα μας. Η σιωπή μας επιτρέπει να πάμε μέσα και να συνδεθούμε με αυτό το ισχυρό, γεμάτο αυτοπεποίθηση και αυθεντικό κομμάτι της ζωής μας που δεν είναι προσβάσιμο με κανέναν άλλο τρόπο. Αυτό μας επιτρέπει να βρούμε τον εαυτό μας και να ΕΙΜΑΣΤΕ ο εαυτός μας. Μπορούμε επίσης να δούμε τους πολλούς θησαυρούς που είναι κρυμμένοι εσωτερικά.

Η σιωπή είναι χρυσός, η ομιλία είναι ασήμι. Η σιωπή είναι βαθιά, τα λόγια είναι ρηχά. Στην πραγματικότητα, μερικές φορές χαλάει η στιγμή με τις λέξεις, όταν η σιωπή είναι η πραγματική απάντηση ή το αντίδοτο στο πρόβλημα. Υπάρχει η έκφραση «ένα άδειο δοχείο κάνει πιο πολύ θόρυβο». Όταν το δοχείο της σοφίας και του αυτοσεβασμού κάποιου είναι πλήρες, τότε είναι προφανές ότι μιλάει λιγότερο, και ακούγεται περισσότερο. Εκείνοι που μιλούν πολύ και καυχώνται για τα προϊόντας τους πολύ συχνά έχουν μικρό αυτοσεβασμό.

Η σιωπή είναι πολύ ικανοποιητική, ενώ το να μιλάς και να φλυαρείς ποτέ δεν τελειώνει. Καθώς δημιουργούμε τη σιωπή του νου, μαθαίνουμε να ζυγίζουμε τα λόγια μας και να λέμε μόνο ό,τι είναι απαραίτητο. Δεν ξοδεύουμε λέξεις. Ακούμε περισσότερο από ό,τι μιλάμε, έτσι μαθαίνουμε και δεν δίνουμε διάλεξη. Έχουμε αφήσει την ανάγκη να αποδείξουμε τον εαυτό μας και την έχουμε αντικαταστήσει με ευγνωμοσύνη και εκτίμηση. Καλλιεργούμε την εσωτερική δύναμη να ασχολούμαστε με ό,τι έρχεται στον δρόμο μας με ηρεμία και σιγουριά.

Ένα άτομο που τρέφεται από τη σιωπή είναι χαρούμενο, ικανοποιημένο και γαλήνιο. Αρκεί να δει κανείς το πρόσωπο ενός μοναχού βουδιστή και θα καταλάβει ότι μια ζωή στοχασμού είναι πράγματι μια ζωή χαράς και ελευθερίας.

Η σιωπή είναι επίσης καθαρότητα. Συνήθως γοητευόμαστε από το αθώο χαμόγελο ενός μικρού μωρού, μαγευόμαστε από την απλότητα του νου που είναι απαλλαγμένος από τα εγκόσμια ή τις κοσμικές σκέψεις. Στη σιωπή είμαστε σε θέση να εκτιμήσουμε κάθε λεπτομέρεια της φύσης και την μαγευτική ομορφιά που ησυχάζει τον νου.

Η σιωπή μας δίνει λύσεις όταν πάρα πολλές σκέψεις συχνά μας οδηγούν σε σύγχυση. Στη σιωπή οι λύσεις έρχονται εύκολα και φυσικά. Όταν προχωράμε μακριά από την υπερβολική σκέψη σχετικά με ένα θέμα, μπορούμε να δούμε την ευρύτερη εικόνα να αναδύεται και το βάζουμε στη σωστή του διάσταση.

Οι λέξεις μας δίνουν γνώση, οι σκέψεις μας δίνουν την κατανόηση, αλλά μόνο η σιωπή μπορεί να μας δώσει μια εμπειρία. Είτε πρόκειται για διαλογισμό, στοχασμό ή προσευχή, όταν οι αγνές μας σκέψεις μας οδηγούν στη σιωπή, μόνο τότε μπορούμε να βρούμε τον εσωτερικό μας κόσμο. Μόνο τότε μπορούμε να έχουμε το αληθινό βλέμμα της κατανόησης  ότι υπάρχει μια ολόκληρη σφαίρα εμπειρίας πέρα από το φυσικό.

Και ίσως αυτό μας φέρνει στην πιο σημαντική άποψη από όλες. Η σιωπή είναι εκείνη η μυστική, αόρατη πύλη που οδηγεί σε μια βαθιά, γεμάτη αγάπη και πληρότητα σχέση με τον Σιωπηλό Ένα. Η σιωπή είναι ο μόνος τρόπος για να Τον ακούσουμε.

Ήρθε η ώρα ... να δώσετε στον εαυτό σας το δώρο της ... σ ι ω π ή ς ...