Το κίνητρο – Η Κινητήρια Δύναμη της Ζωής (Μέρος3)

Το κίνητρο – Η Κινητήρια Δύναμη της Ζωής (Μέρος3)

" Οι προκλήσεις είναι όπως τα μπαχαρικά- στην σωστή ποσότητα βελτιώνουν την γεύση του πιάτου. Πολύ λίγο απ αυτά κάνουν το πιάτο άνοστο, περισσότερο απ ότι πρέπει μπορεί να σας πνίξει. ”

Έχετε παρατηρήσει ότι κάποιοι άνθρωποι ενώ δουλεύουν μόνο λίγες ώρες την μέρα  με το ζόρι ανταπεξέρχονται στις προθεσμίες ή άλλες πιέσεις και ότι  είναι περισσότερο στρεσαρισμένοι και λιγότερο ενθουσιώδεις από εκείνους που δουλεύουν πολλές ώρες για να προλάβουν τις προθεσμίες; Έχετε παρατηρήσει ποτέ δυο ανθρώπους να κάνουν την ίδια δουλειά ή παρόμοια, μέσα στην ίδια προθεσμία; Του ενός τα μαλλιά « σηκώνονται όρθια» από το άγχος και ο άλλος είναι εντελώς ήρεμος και χαλαρός . Κάποιοι άνθρωποι είναι  πρωτοπόροι, τους αρέσουν οι προκλήσεις.  Τους αρέσει να αντιμετωπίζουν προκλήσεις και παθιάζονται μ αυτές. Δουλεύουν σκληρά  για να τις αντιμετωπίσουν και δεν συγκλονίζονται απ αυτές. Τι είναι αυτό που στ’ αλήθεια τους παρακινεί και τους κάνει πετυχημένους; Οι προκλήσεις τους παρακινούν. Την ίδια στιγμή, υπάρχουν φορές όπου οι ίδιοι άνθρωποι που στο παρελθόν είχαν αντιμετωπίσει με επιτυχία καταστάσεις, να μην μπορούν να ανταπεξέλθουν στο παρόν . Σ αυτές τις περιπτώσεις γίνεται κατανοητό ότι το στρες και η κατάσταση τους επηρέασαν αρνητικά. Γιατί υπάρχει διαφορά ανάμεσα  στους δυο ανθρώπους, γιατί υπάρχει διαφορά από κατάσταση σε κατάσταση και από πρόκληση σε πρόκληση; Η αντίληψη. Έτσι δεν είναι τι κάνουμε ή πότε πρέπει να το κάνουμε , αλλά πως αντιλαμβανόμαστε τα « τι» και τα « πότε» της καθημερινής ζωής που δημιουργούν το στρες μας και επηρεάζουν τον ενθουσιασμό μας  είναι το πως ο καθένας αντιλαμβάνεται αυτό που κάνει και το πιθανό αποτέλεσμα από αυτό . Και η αντίληψη μας στηρίζεται στις πεποιθήσεις μας και αυτές δεν χτίζονται στα γονίδια μας. Όλες οι πεποιθήσεις είναι επίκτητες. Όταν τις αποκτάμε, τις στέλνουμε στο υποσυνείδητο μας  και αυτές μετά ξεπηδάν μέσα από τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τα λόγια μας. Το πρόβλημα δεν είναι  το ότι έχουμε πεποιθήσεις αλλά ότι ταυτιζόμαστε με αυτές. Αλλά οι πεποιθήσεις δεν είναι η αλήθεια.  

(Αύριο η συνέχεις ….)