Ο Ρόλος προξενεί Stress

Μια πολλή κοινή  μορφή  stress ,η οποία έχει αυξηθεί πολύ στην εποχή μας , είναι το stress που προκαλείται από τον ρόλο που παίζει ( έχει ) κάποιος. Υπήρχε ένας πολύ ξακουστός ηθοποιός, ο οποίος ήταν γνωστός σαν τον ηθοποιό που πάντα ήταν πολύ καλός και ο ίδιος το γνώριζε αυτό πολύ καλά. Μια μέρα δέχτηκε κριτική για την καινούργια του ταινία. Ο σκηνοθέτης του, που ήταν πολύ ονομαστός στον κόσμο του κινηματογράφου, του είπε ότι υπήρχε διάχυτη στον κόσμο των φιλμς και στο κινηματογραφόφιλο κοινό,  η άποψη , ότι ο ηθοποιός γερνούσε και ότι η απόδοση του άρχισε να πέφτει σε σύγκριση με των νεότερων ηθοποιών. Μόλις το άκουσε αυτό, άρχισε να παίρνει υπερβολικά σοβαρά, τοn ρόλο που έπαιζε και ότι είχε σχέση  μ αυτόν, επειδή είχε μάθει να ακούει μόνο επαίνους σχετικά με την απόδοση του και φήμη του. Ξέχασε ότι ο κόσμος του είχε δώσει σε όλη του την ζωή, αγάπη,  σεβασμό και θαυμασμό και θύμωνε, έβγαζε πικρία και μνησικακία με όποιον συναντιόταν , επειδή πίστευε ότι αυτοί δεν είχαν πλέον τόσο δυνατά  αισθήματα γι’ αυτόν , όπως πριν.  Μέσα του επίσης άρχισαν να φωλιάζουν αισθήματα φόβου και νευρικότητας σχετικά με τον επόμενο ρόλο του.

Μια πληροφορία τον άλλαξε τελείως. Τι ήταν αυτό που τον επηρέασε τόσο βαθιά- ο ρόλος προκάλεσε  Stress. Το συναίσθημα του stress δημιουργήθηκε από τρία άλλα υποσυναισθήματα  - την λύπη, τον θυμό και τον φόβο  ( την ανησυχία) . Ποια ήταν η αιτία- η υπερταύτιση με τον ρόλο του. Πίστευε ότι ήταν ένας πάρα πολύ σπουδαίος ηθοποιός . Αλλά ήταν πρωταγωνιστής, έτσι δεν είναι; Ήταν. Αλλά είχε μάθει να πιστεύει ότι ήταν αυτό . Ακόμη κι αν πρέπει να υπενθυμίσουμε στον εαυτό μας ότι παίζουμε πολλούς ρόλους στην παγκόσμια σκηνή της δράσης και ότι αν υπερταυτιστούμε με οποιονδήποτε ρόλο, πράγμα το οποίο κάνουν οι περισσότεροι από εμάς, τότε όπως ο ηθοποιός, η δημιουργικότητα, ο αυθορμητισμός μας και η αναλαφρότητα μας θα μειωθεί και θα αρχίσουμε να παίρνουμε τα πράγματα πολύ σοβαρά, περισσότερο απ ότι πρέπει και το αποτέλεσμα θα είναι το  stress.

Δεν είναι λάθος να αντιμετωπίσουμε με σοβαρότητα αυτό που κάνουμε, αλλά είναι λάθος να πιστεύουμε ότι είναι πάρα πολύ σημαντικό και ότι είμαστε πάρα πολύ απασχολημένοι και έχουμε έναν υπερβολικά πολυάσχολο τρόπο ζωής. Αυτός ο τρόπος συνειδητότητας μας κάνει  υπερβολικά σοβαρούς. Μια πολύ σημαντική ένδειξη αυτού είναι , ότι μεταφέρουμε πολλές σκέψεις του ενός ρόλου στον άλλον. Ένα παράδειγμα, η Αθηνά, μια νεαρή μητέρα, άλλαζε τον ρόλο της, από Προγραμματίστριας  και  διοικητικού στελέχους , ρόλο που έπαιζε στην διάρκεια όλης της ημέρας, στον ρόλο της μητέρας και της συζύγου το απόγευμα και αυτό της έφερνε stress, γιατί υπερταυτίζονταν με τον ρόλο που έπαιζε στην διάρκεια της ημέρας . Με αποτέλεσμα να αρχίσει να γίνεται υπερβολικά σοβαρή  και να υποφέρει από τον ρόλο της. Υπήρχε μια πολύ βαθιά σχέση ανάμεσα στην σοβαρότητα και τον φόβο, υπήρχαν πολλοί φόβοι που σχετίζονταν με τον ρόλο της προγραμματίστριας- φόβοι μήπως χάσει την θέση της, μήπως χάσει την αγάπη, τον σεβασμό και την φήμη – είτε στην εταιρεία της είτε γενικότερα  στην κοινωνία, επειδή είχε πάρει πολύ στα σοβαρά τον ρόλο της και συνέχιζε να τον κρατάει  όλη την ημέρα, ακόμη και στον ύπνο της. Γι αυτό οι υπερβολικά πολυάσχολοι άνθρωποι παραπονιούνται ότι δεν μπορούν να κοιμηθούν.

Αυτό μπορεί να συμβεί με εμάς, με οποιονδήποτε ρόλο παίζουμε. Αυτό το είδος του stress, όπως στην περίπτωση του ηθοποιού, γενικά φέρνει λύπη, θυμό και φόβο- από καιρό σε καιρό ένα από τα τρία διαφορετικά συναισθήματα ή περισσότερα από ένα ταυτόχρονα-  φάσεις μελαγχολίας ή έλλειψη ενθουσιασμού ή ακόμη και αδιαφορίας στα γεγονότα της ζωής, φάσεις ευαισθησίας, αίσθηση έλλειψης ελέγχου στους ανθρώπους και τα γεγονότα, εξ αιτίας των οποίων υπάρχουν εκρήξεις θυμού, φάσεις υπερβολικής ανησυχίας για το μέλλον ,πράγματα τα οποία επιδρούν στον νου μας, στο φυσικό μας σώμα, στις σχέσεις  ακόμη και στην επιτυχία του ρόλου που παίζουμε ( η υπερταύτιση μας μαζί του ) που είναι ρίζα της δημιουργίας τέτοιου συναισθηματικού χάους μέσα μας. Έτσι αντί να ωφελήσουμε τον ρόλο μας, το υπερβολικό μας ενδιαφέρον γι’ αυτόν  αρχίζει να ενεργεί αντίστροφα.