Κύμα Εσωτερικής Αφύπνισης

 

Κύμα Εσωτερικό Αφύπνισης

Οι πεποιθήσεις μας είτε μας στέλνουν για ύπνο είτε μας κρατάν ξυπνητούς. Ακόμη κι αν σε φυσικό επίπεδο είμαστε ξυπνητοί ,  όταν εσωτερικά κοιμόμαστε , χωρίς να το καταλαβαίνουμε τις περισσότερες φορές, δεν βλέπουμε τους άλλους, τις καταστάσεις και τον κόσμο σαν όλο μέσα στο φως της αλήθειας τους. Βλέπουμε αντιλαμβανόμαστε και καταλαβαίνουμε την πραγματικότητα λαθεμένα και αυτό μας δημιουργεί λύπη. Θεωρούμε ότι κάθε είδος πόνου στο νοητικό ή το συναισθηματικό επίπεδο , ότι είναι φυσικός και σκεφτόμαστε ότι οι άλλοι και οι καταστάσεις είναι υπεύθυνοι για τον πόνο. Όλα αυτά, εξ αιτίας των  λαθεμένων πεποιθήσεων που έχουμε μέσα μας, από τις οποίες η πιο σημαντική είναι ότι είμαστε τα φυσικά  σώματα και όχι  πνευματικές ενέργειες ή ψυχές. Μόνον όταν ο αιθέριος πόνος γίνει αβάσταχτος, ψάχνουμε για φάρμακο ή σκεφτόμαστε να κάνουμε κάτι. Οι περισσότεροι από εμάς κοιμούνται και πονάνε. Με την εσωτερική αφύπνιση καταλαβαίνουμε τις λαθεμένες πεποιθήσεις και δεν φοβόμαστε να τις προκαλέσουμε. Από την στιγμή που το κάνουμε αυτό, ο πόνος μας αρχίζει να απομακρύνεται. Μετά μ έναν πολλή φυσικό τρόπο φροντίζουμε να ξυπνάμε τους άλλους, έτσι που να ελευθερωθούν από τον πόνο τους.  

 

 

Αυτή η εποχή της ιστορίας της ανθρωπότητας είναι τέτοια ,που ενώ ο ύπνος κάποιων γίνεται όλο και πιο βαρύς και ο ήχος του πόνου μεγαλώνει στον κόσμο, από την άλλη υπάρχει ένα κύμα εσωτερικής αφύπνισης από τον βαθύ ύπνο και τάση  αφύπνισης των άλλων. Αυτή είναι η εποχή που η βαθιά νύχτα και η αυγή υπάρχουν δίπλα δίπλα. Είναι την ίδια εποχή, αλλά είναι νύχτα για τους περισσότερους και αυγή , για τους λιγότερους. Αυτό συμβαίνει επειδή υπάρχει αλλαγή συνειδητότητας ή πεποιθήσεων που υπάρχει μέσα σε πολλούς μέσω της πνευματικής γνώσης. Τέτοιες ψυχές, των οποίων ο αριθμός καθημερινά αυξάνει, νιώθουν  στην ζωή τους όλο και περισσότερη χαρά. Και οι δυο ομάδες ψυχών αντιμετωπίζουν παρόμοιες καταστάσεις και  ανθρώπους στην ζωή τους, αλλά η αλλαγή ή η διόρθωση των πεποιθήσεων  μέσα στην δεύτερη ομάδα είναι ο λόγος που παραμένουν σταθεροί μέσα σ αυτές τις καταστάσεις, ελεύθεροι από πνευματικό πόνο, ανάλογα με το πόσο πολύ έχουν αλλάξει.