Αγάπη και Πόνος (Μέρος 3)
Όταν υπάρχει πολύ πόνος μπορούμε να στραφούμε στην αληθινή μας δύναμη και να νιώσουμε την ενέργεια της αγάπης. Μόνο η δύναμη της αγνής αγάπη, της ανιδιοτελούς αγάπης ή της αγάπης του Θεού , μπορεί να μας βοηθήσει να απομακρύνουμε τον καταπιεσμένο πόνο που υπάρχει μέσα στο υποσυνείδητό μας. Όταν περνάτε μια
επώδυνη κατάσταση, πρέπει να αγαπάτε τον εαυτό σας, να σταθεροποιείστε στο εαυτό
και να μπαίνετε στην σιωπή. Παρατηρείτε τον πόνο χωρίς να τον φοβάστε. Παρατηρείτε τον για
να τον αφήσετε και να κατανοήσετε τι σας φέρνει.
Η απάντηση, γενικά,
συνδέεται με τους άλλους * αυτός/αυτή δεν με αγαπάει πια και γι’ αυτό νιώθω πόνο, * Πριν τα πράγματα δεν ήταν
έτσι, * η συντροφιά του τάδε που αγαπούσα δεν μου δίνει πια αυτό που μου έδινε
πριν.
Αν κάποιος σας αγαπούσε
και τώρα σταμάτησε να σας αγαπά , είναι αυτός που σας έκανε να νιώθετε πόνο; Ή είναι
η επιθυμία σας ,εκείνο το άτομο να συνεχίζει να σας δίνει αξία ή να σας αγαπά ,όπως
πριν ,που σας παγίδεψε στον πόνο; Συμβαίνει αυτό γιατί δεν δέχεστε την αλλαγή; Η αλήθεια είναι, ότι εμείς φέρνουμε τον όνο στον εαυτό μας. Αν δεν θέλετε να
κάνετε τον εαυτό σας να υποφέρει, αρχίστε από τώρα να μην ανέχεστε να υποφέρετε
για τίποτε. Κανείς δεν μπορεί να σας τραυματίσει ή να σας δημιουργήσει πόνο,
εκτός αν το επιτρέψετε εσείς. Έτσι πως το επιτρέπετε αυτό; Όντας μια ηλεκτρική σκούπα που ρουφάει τα πάντα, το καλό και το κακό, υποφέρετε. Είναι οι προσδοκίες
που έχουμε σε εκείνους που αγαπάμε που μας κάνουν ευάλωτους στην εμπειρία της οδύνης.
No comments:
Post a Comment